Исповедь Батьки Лукашенко
К сожалению, доступ к материалу ограничен, в связи с тем, что сайт-источник via-midgard.info заблокирован на основании ФЗ от 27.07.2006 г. №149-ФЗ "Об информации, информационных технологиях и о защите информации".
Для получения дополнительной информации, пишите на info@pandoraopen.ru.
Дети Лукашенко живут в Белоруси. Дети наших….
Батьку – в президенты Руси
Для Батьки президенство мелковато,он достоин быть Вождем Руси!
vvs
Пьреславъ
Истосковались по сильной руке и ошейнику с цепью?
Lan…Причем здесь ошейники? Что в Белорусии народ в цепях живет? Да в нынешней россиянии ошейников и цепей гораздо больше,только замаскированы они “красивыми” словечками,и при этом, вся эта плутократия не несет никакой ответственности перед народом. Демократия-это обман!
Lan.. не надо верить брехне с голубой помойки!
Те, у кого есть друзья и родственники в Белоруссии никогда не поверят тому, что пишут в СМИ о Лукашенко!
Лукашенко в отличие от наших медвепутов не только говорит, но и делает. А на счет ошейников, это из россиян пытаются рабов сделать, не из белорусов.
Лукашенко недооценивает свой народ. Надо больше выступать перед народом, раскрывать всю подноготную. Спрашивать у народа, что делать с членами пятой колонны? Народ подскажет. А он с ними в бирлюльки играет. Если Лукашенко уйдёт со своего поста, Беларусия станет капстраной. Она и сейчас уже встала на эти рельсы капитализма, Лукашенко просто этого не понимает.
Белая Русь наша надежда. Полностью поддерживаю этот чистый народ. Защити их Господь от тварей.
Valeriy -полностью прав! Лукашенко должен больше разъяснять свою позицию простому народу и учесть последствия бандитского нападения на Ливию.Именно такого, как Лукашенко,надо избрать в президенты России.А если такого нет-то самого Лукашенко пригласить возглавить Россию и “россиян”! Это выход для всех россиян и облом для врагов России…А я бы его выбрал и президентом Украины!
Белорусам можно только позавидовать с таким Президентом. А наше дело-как можно больше распространять подобные интервью среди тех, кто черпает всю информацию из телеящика. Lan’у же, вероятно, и требуется ошейник, если он считает нормальных людей псами.И рассуждает в “псиных” категориях, в стиле бешенного пса. А бешенных псов пристреливают (усыпляют) и поделом.
№1
Я постоянно смотрю программу Треугольник. Стараюсь не пропустить ни одной передачи. Особенно меня интересуют живые программы где можно услышать ту прослойку нашего общества которая остаётся вменяемой и адекватной не смотря на смену погоды, солнечной активности, времени суток или года, Тем более не меняют своих принципов и установок в зависимости от изменений политической и экономической конъюнктуры. Есть только один основной принцип Жизни, это ДА ДА. Он универсален и поэтому Вечен, не зависим от временных тактических величин. Тебе хорошо, Мне плохо и тебе плохо, пусть и не сразу. Мне хорошо, Тебе плохо и Мне не хорошо, даже не зная об зтом. Человек не Заяц, не Дерево, не Камень. Обыватель Существует, а не Живёт, пусть Он и Генерал или Академик или Дворник, значения не имеет. Он Есмь Человек. Он не Он, Есмь не Есмь, Человек не Человек. Кто же Он? Дырка от бублика, Неразумная Стихия, Сырьё, Полуфабрикат, последняя по значимости составляющая Этого Мира, которой можно пренебречь? Или Он , всё же, Величина, желающая и могущая реализовать Себя как Себя и Себя как Общее. В большинстве культур доминирует Патриархат. Для чего всё зто? Создаётся скрытое мнение, что без подпорок Цивилизации, Культуры, в особенности Духовности, Мужской Принцип не устоит и дня, не говоря о Вечности. Женщина, любая, реализует Себя через Природу и с помощью Природы. Она выполнила свой минимальный Долг перед Жизнью, Она или через Неё, Жизнь может идти дальше ,не останавливаясь в развитие. На Мужчине Жизнь спотыкается, не зная что делать. Камень, Дерево, Заяц существуют Для. Или Он реализует Себя, или будет вытеснен Жизнью в мусорную корзину. Но то что Он не сделал, но Должен был сделать, мог сделать, спросится с его потомков или потомков потомков, с близких, дальних, знакомых и не знакомых. Что Должно Быть, то и Будет, даже если спрятаться на краю Света, от Себя не уйти не спрятаться. Девяносто девять процентов особей мужеского пола делают всё что угодно, мотивируя чем угодно, но не только Тем Чем Надо и не То Что Надо, самой Жизни и Ему Самому. Не удивительно что все злы, капризны, истеричны. Не удивительно, что нет Дружбы, а тем более Любви, что все, без исключения, желают друг другу по более Зла, Несчастий, да и самой Смерти. Увеличение Смертности, Бандитизма, Болезней, Травм – а что Вас удивляет, если Это Закономерные Последствия Ваших Деяний, или Не Деяний. Летаем в Космос – Зачем? Чтобы потратить как можно больше средств. Изучаем, Кто убил Тутанхамона – Зачем. Расплодили как тараканов НИИ, Благотворительных организаций – Зачем? Чисто, тепло, уютно, мухи не кусают. Можно объедаться до отвала, шиковать, кичиться друг перед другом, кричать Браво, умильно ронять крокодильи слёзы, а Дети – а они здесь с какой стати, пусть себе бегают, они никого не кусают – пока! Ну а Там уже нас не будет, пусть других кусают или стреляют из автоматов и взрывают, То Что Мы сделали своими руками. Зло творимое против кого-то, оборачивается на сто восемьдесят градусов, но уже против своих «творцов.» Если одна часть народа достигает временного преимущества над другой частью Этого же народа при помощи Российских Танков и автоматов, то что они об этом думают, а что думает другая половина одного целого? Если Наука в двадцать первом веке вскрывает компьютер и кроме кишок ничего иного не находит и утверждает, что ничего более здесь нет и не ищите, а другие, вооружившись микроскопами, пытаются найти что-то помимо электронов и протонов и не находят. А как по-другому можно назвать учёных ищущих в физиологии психическое, а тем более духовное. Есть открытия Мирового значения, но они есть и их одновременно нет, есть проблемы и их одновременно нет. Так они есть или их всё-таки нет. Философы говорят много да не о том, политики говорят много да не о том, религия говорит много да не о том. Когда Мы начнём делать То Что Надо, Тогда Когда Надо, Там Где Надо, Так Как Надо. Если в вашем компьютере есть все необходимые программы, если они функционируют правильно, без провалов и сбоев, то можно быть уверенным, что информация будет Та Что Надо, Столько Сколько Надо, что она не затеряется, не пропадёт, и не будет Ложной. Но если в вашу голову вложили кучу информации, лишь бы куда, лишь бы когда и лишь бы как, то ждать чего-то хорошего и полезного не приходится. Наука должна повернуться к Человеку, не к его внешней оболочке, а к его внутреннему миру, к его микрокосму и все силы и средства направить в это русло. Внутренний мир Человека неисчерпаем. Человек это Альфа и Омега всего мироздания . Мир и Война – в нём. Рай и Ад – в нём. Смерть и Жизнь – в нём. Нет иного Живого Творца кроме Человека. Только Он создаст Новые Формы Жизни, и никто и ни что кроме него. Сегодня в России и только в ней есть все условия, которых ещё никогда не было во всей истории человечества, для того что бы построить тот мир, о котором мечтает сама Жизнь. Единственное условие – если есть Кто, то будет любое Что, если нет этого Кто, то не будет никакого нормального Что.
В интервью Иван Засурский, говорил об основных моментах так, как я сам рассуждал двадцать лет назад. Именно поэтому я предлагаю не разовое сотрудничество, а, если не постоянное, то хотя бы периодическое. Писать я начал только год назад. Долго не мог снять стопор после школьного обучения. Ещё не набил руку. Много разнообразного материала в моём дневнике. Но то что уже написано, всего лишь пять процентов от того, что ещё необходимо сформулировать более кратко, более красиво, более доходчиво, более гармонично. К сожалению плохо с практикой, приходится вести беседы только с самим со бою или с самим Господом Богом, который есмь контр Эго и иже с ними. Возможно, что я это когда ни будь выброшу на помойку, так как я сам и во всём стремлюсь к импровизации лёгкой, красивой и гармоничной. Всё должно свершаться на одном дыхании. Моё желание, самому в дальнейшем ничего не писать, даже не говорить, а писать и говорить должны последователи, друзья, ученики – Так как Они поняли и столько сколько поняли. Слепой Веры, слепой Дружбы, слепой Любви – Не Надо. Насколько я могу догадываться ответ мне прислал Александр Плющев. Вы свободны использовать любой материал, в любом количестве, В любом качестве. Дон Хуан источник – Кастанеда художник. Сумма больше слагаемых. Большое Дело – Большое Здоровье – Отличные обменные процессы – Избыток Энергии – Отсутствие Негативов. За один день проявляется больше по количеству и качеству информации, чем у всех институтов вместе взятых, периодически суммируясь в одно сверхценное. http://www.Liveinternet.ru/users/igor53/blog/
Хопiць нас ужо пужаць, – мы ўжо …пужатые! Наша жыццё, – гэта барацьба! Лiдер беларускай апазiцыi у выгнаннi – Чэсiк Шышла (са Жлобiна, з вулiцы Маiсея Урыцкага).
Гаворыць, …свабодны Мiнск! – адкрытае лiст-пасланне да бацьку, Лукашэнкi. Беларусы зараз таксама маюць дзяржаву, парламент, ды кiраўнiка, – бацьку Лукашэнку. Бацюхна! Да куды ж, гэты мужiк аўца-бык, завёў беларусаў? А чаго жа, чаго? Захацелася iм пагарджаным век, iм сляпым, глухiм? – Людзьмi звацца! А што ж, яны нясуць на худых плячах, на руках ў крывi, на нагах ў лапцях? – Сваю праўду! Да хто гэта iх, не адзiн мiльён праўду несць навучыў, разбудзiў iх сон? – Бяда, …гора. Чаго? А вось, чаго. Насёрбалiсь яны цыбулi са смажонкамi, цi дранiкаў з квасам, ды кажуць – i мы вунь, хочам людзьмi звацца. Цяпер людзьмi лiчацца толькi тыя, у каго ў кiшэнi ёсьць хаця б некалькi мiльёнаў баксаў. Казалi жа разумныя людзi, Лукашэнкi – куды ты папясочыў, дурань? Ну, нашто цябе, тая хвароба? Жывi сабе як ўсе нармальныя Прэзiдэнты, трошкi …варуй. Так нет! Ён ўсё гэта робiць для свайго народа, пярдолiць iх ў дупу. Хiба ён спраўны чалавек? Чаго цябе народ?! Усё роўна ён памрэ, а Элiта, вечна! А ты, Лука, ўжо тонеш, бурбалкi пускаеш. Вунь зiрнi, у расiянцаў даўно ўжо няма звання, як народ, застаўся толькi электарат, бо быдла. Ды, чхай ты Лука, на гэтый народ! Робi ўсё, як цябе трэба. Ухапiўся ён за рамонт беларускiх дарог, гарадоў да вёсак, ўсядно гаўно! Праз 2 гады зноў будзя сьвiнюшнiк. Лепш пакладзі тыя «зайчыкi» сабе ў карман. Палавiну сваёй заробкi ён вяртае ў казну! Поўны дурань?! Падаеш дрэнны прымер! Сашка, лепяй купi сваёму сыну Кольке гасцiнцаў, да …цукеркi, а жонке кветкi. Схавайся, ды сядзi …цiха. Ой, сьмешны! Вышагвая ён важна, як той бусел. Колам ў горле ты ўстаў ўсёй мiравой Элiте. Пракраўся на дурнiцу ў тоя смачнае крэсла, нiбы злодзей, з …кiпцюрамi. Хуценька прытулiўся. Ичь, ты …яго! Гаспадар якi знайшоўся. Сашка слухай, людзi хутка пагоняць цябе сранай мятлой з твайго Прэзiдэнцкага крэсла. Аб’яднання ён хоча з Расiяй! Так гэтыя рускiя, ды беларускiя «савки» добра насёрбаюцца палёнай водкi, i пойдуць галасiць за таго калгаснiка, бацьку Лукашэнку. А, вось калi, яны iзбяруць яго аб’яднаным Прэзiдэнтам, тады Амерыка моцна раззлуецца i адбярэ у рускiх мiльёншчыкаў багацця з вiламi, па ўсёй Еўропе, ды яшчэ ў дабавак рэзня ў …лыч. А, гэтыя клопаты iм …трэба? Гляньце, ён грошы не крадзе?! Тады нашто цябе здалася, ўся гэтая ўлада? Правiльна людзi за цябе кажуць, сам смаркач, грошы ня прэ, дык яшчэ i нікому не дазваляе. Ты, чаго?! Здурнеў, бацька? Гавораць, ён дыхаць не дае сваiм нацiянальным, ды эфэктыўным ўласнiкам. Душу iм рве, як кароў за цыцкi цягае. Прадстаўце сабе, ён не дае iм нiчога нi скрасцi, не прыватызаваць. Ты адзiн Лука астаўся, разам з гэтымi дзiкарамi, кiтаянцамi. Божа мой! Яны за тоя вараўство, пабачце сваiх людзей …страляюць! А вось разумные Прэзiдэнты наадварот, ўсiх сваiх вароў i жулiкаў ўзнагароджваюць ардянамi з мядалямi. Ён нi петрыць, бо воры з рэкламай гэта аснова прагрэсу. Капец цябе Лука! Ты, ўжо дагоцаўся. Спачатку адбяруць твой партфель, ды запхнуць цябе ў цюрму в Магiлёў. Тутака i к бабке Параске хадзiць нi трэба. А ў гэта тваё крэсла пасадзяць разумнага, ды паслухмянага хлопца. Што робiцца?! Татка ж, тыж мой! А, нi трэба была, хеўру вадзiць з дрэннымi хлопцамi, жабракамі, ды з галыцьбою. Маўчы, лайдак! Цябе за памыйку ўзялi, з дзярэўнi Сычкава, Мiрадзiна, або Малiмоны, …Светлагорскага раёна. А калі б ты рабiў ўсё добра, дык прынялi б цябе ў клуб «20 каней», або да iх сямёркi, ты пакуль яшчэ трохi не дарос. Сбудаваў бы сабе Лука, хатачку з лебяды-небяды, смачна пiў, ды ўкусна снедаў. Дык i робiць cамому нiчога не трэба. Пасопваў cабе цiхенька ў дзiрачку, да делай ўсё так чаго цябе дурню кажуць, маўчы i падтакваў, можа жывы будзеш. А ён, звязаўся з гэтымi гаўнюкамi, з той Севярнай Карэi, Вянiсуелы нейкай ды Ирану. Яны ж языкамi, як клямкаю бразгаюць. Нiчога, пачакай трошкi, iх хутка атруцяць, взорвуць, або засудяць, як катаў, судом Карлы дель-понты ў Стразбургу. А няйжо ж не? Йезус, …Марыя! Татачка, ж тыж мой! Гора, i бяда ты мае, лукавае! Ой, глядзi, датрындiшься баронь бог, са сваiмi рэчамi. Перакасабоча цябе, як ад той кiслай парэчкi. У цябе ж дзiцячы мыслi, ды паступкi нейкiя глупыя. Хiба, твой народ цябе дзякуй кажа? – Чорта, …лысага! Яны, смачна ў тваю пысу плюнуць, ды шчэ дабавяць, вось дурань! Куды ж толькi твае вочы лупатыя, да буркалы пазiрюць? Сьцеражыся Лука! Ох, патрапіш ты пад цягнiк, нi ўзрадуешься сваёму жiццю. Насуюць яны цябе ў костi, ў грызла, дык яшчэ i ў …горба. Пачакай, наступiць твая чарга. Яны гуртом наваляцца, адзiн на ногi сядзе, а другiя адразу пачнуць цябе за горла душiць. Ай, божачка! Да аддасi ты iм Сашка, гэтую прамысловасць, няхай падавяцца. Ўсё роўна яны цябе задзяўбуць, i затузаюць. Людзi цяжка працуюць, жiвуць ў гразi, гаруюць. Гэта цябе вельмi падабаецца? А ў хате, дык няма чаго снедаць, ды вячэраць. Дзецi галодныя, худыя, кiжлы …елi цягаюць. Празрыстыя, неяк шклянка. Крычаць, хочуць есцi, а iм на зуб, дык няма чаго i палажiць. Вось кажуць, у тых рускiх дымакратаў, – ўсе iх людзi цягаюцца на роблю, нiбы на вялiкае свята, i жiвуць сабе, як ў цэбары, за пазухай. А ад твайго, Лука праўлення памерцi можна. Вунь рускiя, шчаслiвыя, бо ў iх цяпер еўра-мiлiардэраў …больш за Амерыку. А, цябе Сашка, нават i пахвалiцца няма чым. Гэта ўсё братка нi цацкi-пецкi. Ты вучыся у расiянцаў, iх старым, далi трохi грошай, трыдцаць рублёў, ажно на …цэлую сялёдку, падсалiцца. Або яны казалi – дзякуй панове, нам i гэтак грошай хапае! Ды пачалi вяртаць гэтую дапамогу, на тую пошту, адварот адрысату. А iх ваеным пенсiянерам, таксама абяцалi добрую дабаўку, …раз ў кiно схадзiць. Так яны, яшчэ выдёўбываюца, як муха, …на сцякле. Старыя беларусы памятаюць, як iм вельмi добра жылося пад панскай Польшчай. Тады ўсе добрыя людзi ў вёсцы ад свайго багацця дзверы Кракаўскай каўбасой завязывалi, а не зачынялi на замкi, i жiццё у iх было як у казцы. Але, ад твайго праўлення толькi бяда, да гора са слезьмi. Сьмешна слухаць тваi размовы, як i ў тым сатырычнам журналi «Вожык». Альбо возьмя, ды як бохня чаго небудь пра Амерыку, быццам …сярпом па яйцах. Панабраўся, у таго Венiсуэльскага дыктатару, трохi дуракаватага Уга Чавiса, …гультая кусок! Ён жа, як савецкi прапаршчык, нап’ецца гарэлкi, так бiцца хоча. Ва ўсiм мiры гэтую Амерыку страх як любяць, ды мусiць трохi баяцца. А ён? Паглядзi на яго? Якi гярой знайшоўся, – Пакацiгарошак. Ён, хуценька хоча над ёй перамогi. Махая, …караўкамi. Ратуйце, людзi добрыя! Ён Амерыку нi баiцца, ды яшчэ i хвост на яе задiрае! А, можа ты першым разам лепшым часам, – супраць амерыканскага …глабалiзму? Тваё шчасце Лука, што Беларусь не мае cваёй нафты, бо тыя янкi, даўно б цябе …замардавалi. Якi няпэўны хлопчык! Казалi цябе, з сiльным нi змагайся, з багатым, не судзiся. Няшчасная Беларусь i так стаiць на росстанях, як на растапырку. Аляксандар, паслухай чаго кажу, – ня сябруй з гетым байстрюком Уга Чавiсам. Альбо i у цябе пад кравацью таксама адразу знойдуць вадародну бомбу, нiбы у тога иракскага Садаму Хусейну. Або яшчэ якую …парнаграфiю, i павесяць цябе ў кiрмаш за язык, на плошчы Перамогi, …ў Мiнску. Да не, да не, ого! Лепяй, хутка бяжы адсюль, з таго пасаду прэчь. Уцякай пакуль цябе не парвалi, як брыдкi, малы шчаня, …гразну трапку. Дарма татка! Падумай аб дзецях ды ўнуках. Cашка, нi …дуркуй! Пабажiся Дзмiтрыю Мядзведьзеву, або павiнiся …перад Амерыкай. Пакланiся iм, …нiчога, галава не адвалiцца, можа цябе i пашкадуюць. Паглядзi ў люстэрку! Вунь, зусiм ўжо сiвы cтаў! Памацай сваю галаву, амаль лысы, а цябе ўсё нiяк нейметца. Набычыўся, …бельмы нолiл. Ты, са сваемi вуснамi, стаў паходзiць, на тога ўражiну, сталiна. Унь, амерыканцы, прыказалi расiйскiм хлопцам, не даваць цябе болей …нi карасiну, нi грошай! А чаму, так? Дык ён вельмi ганарысты, як певень, i трохi незалежны, …хадзяiн! Ты, Лука, ня злуйся на рускiх хлопцаў, яны таксама …паднявольныя, i душаць цябе, нi са зла. Сашка, павер мяне, тут няма нiчога лiчнага. Я старэйшы за цябе, ды трохi разумнейшы. А ты, вунь, вучыся у iх тандэму. Яны ж мяркуюць адно, балбочуць другоя, а робяць дык зусiм …трэцья. Ну, а ты Аляксандр, ўсё гоцаешь са сваёй праўдай, ды чэснасцью, як той дурань з торбай. Над табой жа, весь мiр рагоча, ды пакатваецца. Людзi кажуць, а нашто ён загубiў Мiнскага журналiста? Чаму, у тых Прэзiдэнтаў мода нейкая пайшла, не патрапiць iм журналiст, або трохi нi тое змаўляе, дык яго трэба зусiм завалiць як …кабана. Калi чэсна, вам Лука, людзей забiць, што дроў пасекчы. Эх, паранёк, ўсё гэта вельмi дрэнна. Здаецца ты ўсёж трохi спалохаўся крытыкi іншых Прэзiдэнтаў. Вось ты сабе той рэйтiнг, цi можа iмiдж i заробляешь? Незалежнасці ён хоча, …пабачце?! Сашка! Ты, яшчэ абмыешься, крававымi слезьмi, з гэтымi шчаўлiкамi – Чавiсам, Кiм Чыр Cенам, ды нейкiм, …Ахмадi-жадом. Ён жа стрыкоча, як той цвыркун, за печкай. Толькi зь яго хуценька скурку злупяць! Имi заужды, адных дзяцей пугаць. А табе Лука, кажу так, – зьбiлi цябе гэтые лодары, з …панталыку. А ты i рады тут, зь iмi. Ох, Аляксандар, ды адчапiсь ты ад iх! Пакуль, цябе нi тузаў яшчэ нiхто, ды моцна ня бiў. Уразумлялi яго, трошкi штурхалi, саромiлi, а ён нiчога. Дык, вось за дурасць гэту, яго вучоным раз празвалi, нейк на смех, а каб двара не перабег, на шыю прывязалi, …мэту. Вось кажуць i дыплом цябе. Што гэта за дыплом? Лука – нi …бэ, нi мя. Усё ён пазiрае, як тыя масковскiя хлопцы працуюць, ды сам хоча гэтак жа. Вунь, яны пра барацьбу з карупцыяй пажартавалi, а ён шутак нi понiмае, i пачаў нахiляць …усiх чэсных Мiнскiх карупцыянераў. Ох, нi мудруй, Лука! Ой, ня тужься! Або, i ў цябе будзе …алёша*. Нiколi табе не перакулiць мiравы лiберальны воз, як той «жабе ў каляiне». Ды, за гэтай Амерыкай, заўсёды будзя перамога! Сябруй з Амерыкай! Вось тады цябе ўсё добра будзе. Сашка, калi хочаш даказаць ўсяму мiру, што ты таксама дэмакрат, дазволь правесцi ў Мiнску, на плошчы Свабоды, шоў-парад – геяў, лесбiянак, педафiлаў ды гамасэксуалiстаў. Аляксандар! Калi ласка! Паважай i cлухай апазiцыю: Мiлiнкевiча, Мiхалевiча, Карбалевiча ды Вячорку. А, замест cваiх Указаў, ты вунь лепей шчыра вучы апазiцыйную лiтаратуру. А гэта апазiцыя, таксама харашi. Палеглi ўсе на тыя дзiваны-канапэ, лыткi пазадзiралi, ляжаць, ды сракi сабе гадуюць. Ад iх працы няма нiякай карысцi, скачуць яны, як …вераб’i. Мабыць iм трошкi не хапая, тога забіяцкага агенчыка ў вочах. Зьбiраюць ў Мiнск гэтую апазiцыю па кроплi, са ўсёй самотнай зямлi, як ў тыя дзiравыя мехi. А ты, Сашка, …ўсёж вельмi спалохаўся Нямцова з Хакамадай? Аляксандр, i ўсёткi ты трус, а яшчэ …беларус! Вунь, умныя людзi гавораць, нават моцна пашанцавала спагадным рускiм да беларусам. Цяпер у iх няма болей нi якiх ворагаў. Яны ўсе iздохлi, засталiся толькi сябры ды сяброўкi. А бацьке Лукашэнкi, трэба дасцi добры савет: Сашка, не пi з дзiравай кружцы! Казалi ж нi рыпайся, лiшняга не мялi! Пагадзi, трэба паспытаць у той Навадворскай з Баранавiч, а чаму гэта, лепшая расiйская рэвалюцiянерка ўсiх врамён i народаў, не хоча пазмагацца за сваю бацькаўшчыну, родную Беларусь? Вунь, яна адна з якой вялiкай Расiяй справiлась. Якi кавалак …перакулiла. А яе зямлякам, трэба жа трохi дапамахчы, iзбавiцца ад гэтага жеўжiка, бацькi Лукашэнкi. Каб яго ваўкi з’елі! Магла б яна ўжо прыйсцi, ды …прышчэпiць iм пад кару, цудоўных пару вочак. Тады б яны, на белы сьвет, зусiм iнатч зiрнулi, ды зноў убраўшiся у цвет усё iнатч адчулi. Нейкiя цiкавыя сьвяты выдумаў Лукашэнка беларусам «хадземце хлопцы, да жынкi». Да чыёй, жынкi? Ён вiдаць над намi сьмяецца. Скажа, як ў лужу пердня. Нi пырхай Лука, лепей слухай што кажу. Падбяры свае мыслi ў адну жменю. Яшчэ раз вельмi добра i моцна падумай! Хiба, ня ты, абяцаў людзям шчасця, ды лепшага жiцця? Ну i дзе, яно? А, калi няма розуму, сыйдзi! Дай трохi парулiць прэдпраiмчавым, ды паспяховым ўласнікам. Ну, бацька да сустрэчы, альбо да …пабачэння! Нам, мусiць трэба ўжо араць, да працаваць. А, тваё ўрэмя мiнула, ды зусiм згiнула, i засталося цябе робiць: тры гадзiны ды чатыры хвiлiны. Працаваць ленаваўся, а красцi баяўся, бо з глузду з’ехаў. Так што паслухай, Аляксандар Рыгоравiч, жывi сабе цiхенька, i не дуры людзям …галавы! Вось як кажуць у вёсцы Тумараўка, Парыцкага раёна – за гэтую працу, хрэн табе ў срацу! Аляксандар Рыгоравiч, мы ўсе цябе вельмi шкадуем, i просiм – не нясi ты, чаго нi попадзя. Падпiсалi ўсё гэта цудоўнае пасланне народныя пiсьменнiкi, ды творчая iнтэлiгенцыя з Мозыра, Крычава, са Слуцка, з Лоева ды Бабруйска, з Пiнска ды Мiнска – Адам Акулiч, Мiхась Барадуля, Пятрусь Мазуронак, Ильля Папiрка, Зоська Маруневiч, Хвядос Чорны, Эммiк Файншмiдт, Лявон Дудка, Юстыся Сахончык, Рыгор Стручок, Янка Язь-Бурачок, Яўхiм Маргулiс, Алесь Плышеўскi, Сцяпан Цыцка, Яўдоха Дзiрка, Валерык Драздоў, Изя Маслоўскiй, Мiкалай Дашкоўскiй, да яшчэ многiя iншыя беларускiя хлопцы, ды …дзеўкi.
Пiсьменнiк Додзiк Гiмпелевiч, якога бацька Лукашэнка саслаў з Бабруйска, на вольнае пасяленне – ў Маскву. Додзiк, самы лепшы вучань гэтай Лявонавай Палiны Иллiнiчны, …кандыдата педагагiчных навук, дацэнта – Беларускага Дзяржаўнага унiверсiтэта. Толькi адразу жадаю папярэдзiць, – Камiтэт Дзяржаўнай Бяспекi Беларусi (КГБ БССР), што тая дацэнт – Лявонава Палiна, мяне вось у такiм духу, нiколi пiсаць …не вучыла.
Рэзнуць па пысе (по морде), ў лыч, або па ляпе, па-бабруйску азначае даць пад рыльнiк. Алёша* па беларуску, – панос. Бабруйск. Чэрвень – дьзьве тысячы адзiнаццатага года.